Kaybetmenin acısı..

• İnsan;düşerken,yoksullaşırken,kaybetmenin acısında çıkış yolu ararken tasavvufun öğrettiği gibi,zaman zaman varlığını inkar ederek kurtuluş arar ama Kişisel gelişim dininde birey ölümsüz ve hep kazanan olduğu için bu şansını kullanamaz,uçurumdan düşerken de bir dal arayacağına kendi gövdesine tutunup betona çakılır..

Hatayı dışarıda aramak,kendi mükemmeliğine iman etmiş olmak gibi inançları olduğundan " Kendim ettim,kendim buldum! " diyemez..